Skróty:

• Korzystamy ze znormalizowanych i skodyfikowanych w Słowniku języka polskiego skrótów (np., itp., m.in., etc.) oraz używamy skrótów r. (rok) i w. (wiek).
• Nazwy miesięcy podajemy słownie (np. 15 lipca 1410 r.).

Cytaty:

• Cytaty w tekście piszemy prostą czcionką w cudzysłowie.
• Opuszczenia w cytacie zaznaczamy „[...]”.

Przypisy:

• Odnośniki do przypisów w tekście są umieszczane przed kropką kończącą zdanie lub przed przecinkiem wewnątrz zdania.
• W przypisach dolnych stosujemy wzór: nazwisko – rok wydania – numer strony, np.:
  - Marcinkowski 2007, 45.
  - Słowiński 2006, 83, ryc. 3:1.
• W przypadku publikacji trzech i więcej autorów: podajemy nazwisko pierwszego z nich, po którym następuje "et al.", np.: Knap et al. 2008.
• Przykład dla archiwaliów: skrót nazwy instytucji – skrót nazwy zespołu – sygnatura – numer strony, np.:
  - APS AmS, 1581a, 87.

Bibliografia końcowa

Zasady tworzenia bibliografii:

• Cytowana literatura powinna być umieszczona na końcu tekstu i wyróżniona słowem Bibliografia.
• Podzielona na działy: ŹRÓDŁA ARCHIWALNE, ŹRÓDŁA DRUKOWANE, LITERATURA, ŹRÓDŁA INTERNETOWE.
• Tytuły czasopism, monografii i prac zbiorowych zapisywane kursywą.
• Tytuł serii zapisywany bez kursywy.
• Należy podać pełny zakres stron cytowanego tekstu.
• Kolejne prace tego samego autora: za każdym razem powtarzamy nazwisko.

Przykłady:

Bogucki P. 1993. Animal traction and household economies in Neolithic Europe. Antiquity 67 (256), 492–503.
Czerniak L. 1980. Rozwój społeczeństw kultury póżnej ceramiki wstęgowej na Kujawach. Poznań.
Hodder I. (ed.) 1991. Archaeological theory in Europe. The last three decades. London.
Kristiansen K., Larsson T.B. 2005. The Rise of Bronze Age Society. Travels, Transmissions and Transformations. Cambridge.
Kruk J., Milisauskas S. 1983. Chronologia absolutna osadnictwa neolitycznego z Bronocic, woj. kielckie. Archeologia Polski 28 (2), 257–320.
Sawicki J. 2014. Średniowieczne świeckie odznaki w Polsce na tle europejskim. Wratislavia Antiqua 20. Wrocław.

Artykuły w publikacjach zbiorowych lub rozdziały w książkach:

Iwaniszewski S. 2006. Megalityczny obrządek pogrzebowy i neolityczny krajobraz w mikroregionie stryczowickim na Wyżynie Sandomiersko-Opatowskiej. W: J. Libera, K. Tunia (red.), Idea megalityczna w obrządku pogrzebowym kultury pucharów lejkowatych. Lublin, Kraków, 259–269.
Kulczycka-Leciejewiczowa A. 2006. Kultura ceramiki wstęgowej kłutej w południowej Polsce. W: M. Kaczanowska (red.), Dziedzictwo cywilizacji naddunajskich: Małopolska na przełomie epoki kamienia i miedzi. Biblioteka Muzeum Archeologicznego w Krakowie 1. Kraków, 9–21.
Holesch N. 2014. Steinzeug aus Wittenberg. Provenienz und Typologie der Funde aus dem Garten des Lutherhauses. W: H. Meller (ed.), Glas, Steinzeug und Bleilettern aus Wittenberg. Forschungsberichte des Landesmuseums fur Vorgeschichte Halle 5. Halle an der Salle, 149–266.

Prace tego samego autora:

Kwiatkowski K. 2010a. Naczynia typu Stettiner Ware z badań archeologicznych Stargardu. Wstęp do badań nad problematyką. W: A. Bartczak, M. Witek (red.), Od pomysłu do przemysłu. Materiały opracowane z okazji obchodów Europejskich Dni Dziedzictwa 2010 w województwie zachodniopomorskim. Szczecin, 37–43.
Kwiatkowski K. 2010b. Nowożytna latryna na dawnej parceli 32 przy ulicy Kazimierza Wielkiego w obrębie kwartału IX w Stargardzie. Wyniki prac archeologicznych. Zachodniopomorskie Wiadomości Konserwatorskie 4, 99–108.
Kwiatkowski K. 2011. Niderlandzkie talerze fajansowe z motywami biblijnymi z badań archeologicznych kwartału IX w Stargardzie. Stargardia 6, 223–250.

Źródła archiwalne:

Archiwum Państwowe w Szczecinie (APS)
Akta miasta Stargardu (AmS)
1581a Stargardsches Häuser-Kataster von 1627 und 1696.
Rękopisy i Spuścizny (RiS)
904 Bürgerbuch Magistrat zu Stargard 1454–1821.

Strona internetowa:

Tausenfreund H. 2014. Hohlglas aus Westfalen-Lippe. Vergleichende Untersuchungen zu archaologischen Funden des Mittelalters und der Neuzeit. Rozprawa doktorska Eberhard-Karls-University Tübingen 2014, https://www.academia.edu/12457481 (dostęp: 15.07.2023).

Ryciny i tabele

Ryciny:

• Format: .jpg, .png, .tiff, .cdr (zeskanowane w rozdzielczości min. 300 dpi).
• Ryciny należy numerować zgodnie z kolejnością w tekście.
• Każda ilustracja powinna być opisana jako rycina (ryc. 1, 2, 3 itd.).
• W tekście odwołujemy się do rycin np.: ryc. 1:1–3.
• Na rycinach z zabytkami należy dodać czytelną skalę.

Tabele:

• Format: .doc or .xls.
• Tabele numerujemy według kolejności odsyłaczy w tekście np.: tab. 1, tab. 2.

Podpisy do rycin i tabel:

• Umieszczone w osobnym pliku tekstowym.
• Należy podać autora rysunku lub zdjęcia (rys. lub fot.).
• Jeśli rycina była wcześniej publikowana, należy podać źródło (np. wg Brutzer 1942, ryc. 19).